Wauw, wat wordt ik vrolijk van die lange zonnige dagen in april. De eerste lammetjes zijn gespot, de magnolia's staan in bloei, de meidoorn is uitgelopen in onze tuin. Ik verheug me op het gezellig maken van onze nieuwe veranda. Fijn met bloemen en gebloemde kussens, een paar gekleurde accentjes. 
Dat is precies wat ik nodig heb na deze lange grijze winter. Kleur! 
Kleur is iedere keer weer wat mij inspireert en vrolijk maakt. Een mooie kleur roze ranonkel in een schattig glazen vaasje  inspireert me vandaag tot het schrijven van dit blog. 
Kleuren combineren is iets wat ik het liefste doe. Met bloemen ontstaan de mooie creaties die je heel goed in de rest van je huis kunt toepassen. Kleur is weer helemaal terug in het interieur, zelfs roze en fuchsia, zijn tinten waarmee je een accent kunt toevoegen, maar waar ook een hele muur mee behangen en gesaust kunnen worden.
Hieronder een afbeelding van mijn inspiratie voor deze week:  Flamingo's zijn opeens overal, fier, trots, vrolijk en lekker roze. Daarnaast een mooie kleur roze van Farrow and Ball, niet te fel, niet te flets, precies goed. Daaronder een mooi voorbeeld van een roze interieur. Zacht en vrouwelijk, dat is precies wat roze doet. 
Enjoy!  Roos 

Ik kan me een kleuradvies herinneren eerder dit jaar in een nieuwbouwhuis.
Een nieuwbouwhuis in een nieuwbouwwijk, de straten nog niet geasfalteerd, de stoepen nog niet aangelegd, de bomen nog niet in aanplant.  Het doet me denken aan een liedje van Claudia de Breij, titel vermeld ik niet, als je het kent, dan heb je nu een glimlach op je gezicht.
Afijn. De bewoners hadden toen ik kwam hun huis al ingericht, de keuken al bepaald, de meubels meegenomen uit het oude huis, en de wanden al mooi wit gesaust,  maar er was iets dat miste, dat ontbrak.
En dat was:  sfeer.
Sfeer is altijd moeilijker in een nieuwbouwhuis aan te brengen dan in een bijvoorbeeld nostalgisch jaren '30 huis.
En al helemaal als de omgeving nog niet is ingevuld en je tegen kale zandvlaktes bij de buren aankijkt, omdat het tuinplan pas volgend jaar wordt aangepakt. 

Eerst een korte uitleg waarom het in een karakteristiek huis vaak makkelijker is sfeer te scheppen dan in een nieuwbouwhuis. Dat heeft ten eerst met de vorm en de indeling te maken.
Het maakt enorm veel uit wat de vorm en de grootte is van je woonkamer, hoe de doorloop is naar de keuken en naar de tuindeur. Op die looppaden kun je eigenlijk geen meubels plaatsen. Daarom is het zo belangrijk hoe de deuren geplaatst zijn, waar en welke ramen er zijn, hoe het licht binnenvalt en hoe het zitgedeelte gecentreerd is. 

Wat nog meer opvalt in het verschil tussen een nieuwbouwhuis en een jaren '30 huis is het verschil in gebruik in materialen. Tegenwoordig draait alles om snel en goedkoop. Helaas. Daarmee wordt de keuze voor duurzame materialen lang niet altijd gemaakt en bezuinigd op deuren, trappen, deurklinken, bovenlichten, plinten en plafondafwerking etc. Daar waar de aanschaf van een luxe keuken geen probleem lijkt, worden deurklinken opgehangen van de eenvoudigste soort  en plaatst de aannemer prefab deuren gespoten in de fabriek met een soort plasticlaag zodat mooi schilderen voor altijd lastig blijft. 

Wat kun je nu het beste kunt doen in een nieuwbouwhuis om sfeer aan te brengen is als je weinig tijd en weinig budget hebt? Daar is maar 1 antwoord op:
KLEUR op je wanden! 
Dus ga de betonnen wanden mooi sausen in een tint of wat ook kan een leuk behangen plakken.
Daarmee breng je enorm veel sfeer en warmte aan. Het is goedkoop, je kunt het zelf op 1 middag doen het kan na een aantal jaren indien gewenst snel weer veranderd worden. 

Hou je van wit en modern? Verf dan alle wanden in een tint uit wit en verf 1 wandje in een mooie zachte kleur.
Dat kan roze zijn, maar ook geel, vergrijsd blauw, of zelfs groen. De mogelijkheden zijn er allemaal. Voel wat bij jou en de ruimte past. Laat je inspireren door een oud geschilderd stoeltje, een schilderij of een kleur lampenkap. 
Kleur dat is het helemaal. Kleur is er elke dag. Kijk eens een dag om je heen op je werk of bij het boodschappen doen. Wat inspireert je , waar wordt je blij van. En ga met dat gevoel verder naar je interieur. 
Ik beloof je dat je met een nieuw kleurenpalet een enorme verandering kan aanbrengen in je interieur. 
Voor mij zijn de jaren van bruin, taupe, grijs en zwart voorbij, ook ik schilderde ooit alles donker, maar we gaan en willen naar het licht en naar kleur, naar vernieuwing en naar lente, ga je mee? 
​
Laatste tip:
Vergeet de toilet en de hal niet. Geef ze een opknapper met een kleur of een behang. It works! 

Dit jaar heb ik al in meerdere adviezen de kleur geel gebruikt. Best gek. Dat doe ik namelijk niet zo snel uit mezelf. Geel, dat is een beetje een moeilijke kleur.  Hoe komt het dan dat ik ineens een verlangen heb naar geel en dat ik denk dat die kleur nou net dat ene gevoel brengt wat een interieur en de bewoners dus een beetje nodig hebben?  Een beetje vrolijkheid, een beetje sunshine. Zit het trendgevoel in mij of hangt er iets in de lucht?

Flexa heeft de  een kleur okergeel  F1.34.58 uitgeroepen tot kleur van het jaar met daarbij het onderschrift: 
Okergoud F1.34.58 Nog helder genoeg om de aandacht te trekken , terwijl het ook subtiel verwijst naar het verleden en de kleur van de aarde , combineert het ook goed met andere tonen. 

Het onderschrift vind ik supergoed omgeschreven. Geel is een aarde tint ( hoort bij het element aarde volgens feng shui) en laat 2016 nou ook een aardejaar zijn! ( soms komt alles even heel mooi samen).
Hoe combineert je nu zo'n volle kleur? 
Okergeel of zo je wilt goud gaat heel goed samen met grijs,  fris wit en het materiaal metaal. 
Hierboven zie je een mooi voorbeeld uit het Sikkens Colour Book 2016. De kozijnen zijn hoogglans wit geschilderd, de muur in een volle en matte kleur oker ( F1.34.58)  en de lamp in een stoer zwart (mat)  metaal met gouden (shiny) binnenkant.  Leuk de metalen ronde spiegels op de muur. De vorm, rond als de zon, en het materiaal metaal zorgen voor deze balans in de styling. 
Ik word helemaal blij van dit plaatje. Ik ben heel benieuwd naar dit jaar wat de kleur geel ons gaat brengen.
Ik denk dat na de trend van veel gedekte grijstinten de afgelopen jaren, wat te maken had met de versobering en verschraling van de afgelopen van de economie, we weer een beetje gaan glimlachen, de zon iets vaker laten schijnen in ons hart en dat terug willen zien in ons huis. Meer kleur daar zijn we best een beetje aan toe. 
Misschien vond je de kleur geel juist  al veel langer heel mooi en durfde je het niet zo goed toe te passen.
​Dan is nu de tijd om aan de slag te gaan met bijvoorbeeld mooie muurverf of misschien wel een zonnig behang in je hal.
Probeer het, je zult zien: je vrolijkt er van op! 
Succes! 
​Roos

De afgelopen week voelde ik me niet zo fit. Plat gezegd: een beetje mullerig. Dat zeiden ze bij ons vroeger. Hoe voel je je dan? Nou, allesbehalve energiek, een beetje down, gewoon niet fijn.  En dat is direct te merken in huis!  
De strijkkamer staat vol wasmanden te wachten,  de speelhoek van Cato is verplaatst naar de woonkamer, zodat nu overal lego friends poppetjes liggen,  de bedden worden 's ochtends niet meer opgemaakt, waardoor het leuke sprei in de hoek blijft liggen, de bloemen zijn niet helemaal feng shui zeg maar en de schoenen liggen verspreid in de gang, enzovoort, enzovoort. Rommel trekt rommel aan, weet ik weer uit ervaring. 
Dit alles tot grote ergernis van manlief die na een dag werken natuurlijk het liefst thuiskomt in een fijn, gezellig, en opgeruimd huis. ( lees, thuiskomt bij een vrolijk en gezellige echtgenote...)

 Maar soms lukt het es even allemaal niet . En ik heb geleerd dat in plaats van in de stress raken en er geïrriteerd van te raken het gewoon even los te laten. OK, het is even niet mijn week. OK er zijn kennelijk andere dingen die er spelen en die aandacht vragen, of dat nu werk is of een reflectieperiode over wat er is, waar je staat en waar je het liefst naar toe zou willen gaan.
Gewoon het huis en het huishouden even loslaten. Echt dat mag!

En dan opeens, door 1 avond yoga, verander ik. Ik krijg zin in opruimen!
Ik begin met het strijken van al het wasgoed ( ja ,ik strijk, bijna alles.. hou zo erg van mooie stapeltjes...)
Daarna volgen de bedden, alles wordt mooi opgemaakt en staat weer leuk met een sprei en vrolijke kussens. Kleding in de kasten of in de was. Ondertussen doe ik kleding die al weer wat langer in een kast ligt (en ik de hele winter niet gedragen heb) in een zak die ik straks kan weggeven aan een goed doel.
Het speelgoed krijgt weer een vaste plek. Alle oude bloemen gaan in de groene container en  ik ga die middag vanmiddag nieuwe frisse bloemen kopen en daarmee creëren. De juiste bloemen van het seizoen in de juiste vaas op de juiste plek. Omdat ik in onze boerderij wel 4 kamers heb in te richten, altijd een sport om overal een bloem, pot, vaas of juist plant neer te zetten, wat in harmonie is met de ruimte. Ik wordt daar heel erg blij van. 

Creëren dat is een fijn proces waar ik ongemerkt heel veel energie van krijg. Dat doe ik met mijn  werk in het adviseren bij een mooi interieur, maar ook bij mezelf in huis de boel fris en vrolijk te maken, met bloemen, een leuk kussen of eens een kast helemaal uit en in te ruimen. 
Dat hele proces, dat creatieproces, komt bij mij  op gang in een fijn opgeruimd huis. Dus eerst opruimen ( en indien nodig, schoonmaken!) en dan heerlijk je dingen doen waar je blij van wordt en nog meer energie van krijgt. 

En stel dat jij het inspiratiemoment nou niet krijgt, wat dan? Dat je huis een rommeltje blijft, wat doe je dan?
Allerlei boeken en blogs zijn geschreven over hulp hierbij. Feng Shui bied allerlei inzichten en technieken achter de diepere lagen van het opruimen, ik vond het altijd fantastisch hierover te lezen en daar veel inzichten van te krijgen. Ik kan je dan ook van van harte het boek Huis en Ziel, de spirit bij het opruimen geschreven door vriendin en teacher Nina Elshof bol.com | Huis & Ziel, Nina Elshof | 9789020211559 | Boeken aanbevelen. En voor de hele serieuze opruimers blijft het boekje van Marie Kondo een aanrader, zie mijn eerdere blog hierover Aaf + Marie. Wat ik als laatste ook fantastisch vond om te lezen waren de eerdere blogs van vriendin NellekeEen kastje per dag...Voor inspiratie en voor doorzettingsvermogen kun je deze nog eens nalezen. Ik ben weer lekker opgeruimd, back to work! Succes! 

Deze week doe ik mee met de Spirit Business Challenge. Georganiseerd door Simone Levie en Dolly Heuveling van Beek. Simone helpt ondernemers met online videoprogramma's en Dolly ontwikkelde een meditatieprogramma. Beiden zijn geïnspireerd door Gabby Bernstein. Een super spiritjunkie, zoals ze zichzelf noemt, uit de States, best friend of Oprah.
Je wordt tijdens deze Challenge enorm uitgedaagd je eigen doelen te vormen en daarvoor in je kracht te gaan staan en te laten zien aan de buitenwereld wie je bent. 
​De opdracht van vandaag luidt: Schrijf je eigen verhaal op je website.
En ik neem 2016 serieus met mijn goede voornemens en intenties dus here I go:

​

Er was eens een meisje dat Roos heette. Ze was heel schattig en lief en iedereen vond haar aardig.  
Ze leefde in een wereld vol overvloed en heel veel familie en liefde om haar heen. Thuis was alles als een feestje. Nergens was het beter en leuker. Haar moeder zorgde ervoor dat dat altijd zo was. Lekker en origineel koken, altijd verse en mooie boeketten, een prachtig bezield en ingericht huis en een tuin waar je alleen maar van kan dromen zo mooi. Buiten dit was het warm en veilig, gezellig en grappig. Altijd mensen over de vloer, iedereen dronk koffie mee en schoof aan voor lekker eten. Discussies over het leven en de politiek. We had it all...

En toen was het sprookje ineens voorbij. Mijn moeder werd ziek op haar 44ste. Ze stierf 10 weken daarna. Chemo kon niks meer doen. Haar lange blonde haar, wat haar bijzonder maakte, verloor ze.
Ze is nog 1 keer thuis geweest op mijn verjaardag toen ik 18 werd. 
De klap was enorm. Ik snapte het niet.  Hoe moest het nu verder met mijn vader?
Ik was ervan overtuigd dat hij zonder haar niet verder kon. En met mijn oudste broer die net was gaan studeren?En met mijn kleine broertje van 14, wie ging voor hem zorgen? En met mijn oma van 75 jaar oud die haar dochter verloor? Ik besloot onbewust:  we houden het zoals het was, en daar ga ik voor zorgen. Ik probeer het voor iedereen zo makkelijk mogelijk te maken, zodat we mama niet teveel missen, zodat het dragelijk wordt, zodat we door kunnen gaan met ons leven. Flink en stoer zijn en het gezellig maken, dat is wat mama zou willen, dacht ik..
Maar het kleine Roosje is groot geworden en weet nu dat huilen, je gevoelens uiten, de tijd nemen ook heel belangrijk is. En dat als je daarvoor wegloopt, de klap altijd later nog komt. 
Dat praten en erover praten en niks wegstoppen en nergens voor weglopen dat dat de manier is om met verlies om te gaan. Dat vluchten en rennen komt door niet te willen voelen, niet te willen stilstaan, omdat de pijn simpelweg te groot is. Er is nog veel meer te vertellen. Ik weet nu wel waarom ik zo graag huizen mooi en bezield wil inrichten, dat is waar ik mee ben opgegroeid, en dat maakt voor mij de verbinding naar mijn moeder.
​Dankbaar en  in liefdevolle herinnering.

​Roos

​

Heeft jouw huis je dit jaar gebracht waarnaar je op zoek was? 
Heb je die rust en balans en stimulans kunnen vinden,
zodat jouw jaar er een was vol inspiratie, liefde en mooie momenten. 
Wat zou er gebeuren als het huis waarin je woont helemaal zou uitstralen wie jij bent ,
hoe jij wil leven, hoe fijn zou je je dan voelen! 
Heb je plannen om iets in je huis te gaan doen?
Heb je zin in een verandering voor 2019?
Just do it!  | the best is yet to come! 
Nieuw voor 2019 is het aanbrengen van kleur, gelen en blauwen, maar ook roze en bruin
Wat blijft zijn natuurlijke materialen, meubels en planten in huis.
Nieuw zijn duurzame overdachte aankopen waar je blij en gelukkig van wordt.
Geen miskopen meer.
Meubels komen op een juiste plek te staan.
Spullen krijgen een vaste plek.
De wand krijgt een kleurtje of blijft juist wit.
Behang mag ook weer, maar wat en welke kleur?
De kamer is in balans.
Soms gaat het in stapjes, gefaseerd, dat is niet erg.
Neem je tijd, laat het groeien, met jou mee.
Ik denk met jou mee, daar waar je jezelf even niet herkent.
Daar waar je twijfels hebt wat mooi is en hoe een kleur staat.
Laat mij met je meedenken, zodat jouw huis je het beste kan geven.
En het allerbeste is dat te worden wat de bedoeling is. Dat jij het beste uit jezelf haalt,
zodat je een stralend lichtpunt kunt voor de mensen om jou heen.
2019 | the best is yet to come
​With love | Roos

Merry Christmas! 
Vandaag en gisteren het huis versierd. Onze families komen morgen eten. Volwassenen, tieners en kleintjes.
Morgen gaan we de boel een beetje verbouwen. We zetten 2 grote tafels aan elkaar vast bij ons op de deel. Vandaag nog mooi wit linnen en grijsgroene tafellopers gekocht bij Dille en Kamille. Samen met mooie takken en veel kaarsen en heel veel lieve en mooie mensen wordt dat prachtig. De kerstkandelaar heeft Rutger net opgehangen, een mooie traditie op kerstavond. Mooie kerstmuziek variërend van de Messiah tot lekkere jazz. 
Maar waar ik me het meest op verheug is morgen, het begin van ons diner! 

We beginnen namelijk morgen in onze nieuwe veranda! Gewoon lekker buiten, open haard aan, lekker kletsen.
Buiten zitten met kerst, vuurtje stoken, warme chocolademelk, wat leuk is dat! 
Ik verheug me. Hieronder alvast een voorproefje van heel veel leuke foto's, tijdens de voorbereidingen.

Ik ben zo blij met de wit geschilderde planken. Simpel en stoer. Ik heb een hele eenvoudige kerstslinger gemaakt van dennentakjes, die hangt er zo mooi op. De grijze lampen van HK Living stonden al  heel lang op mijn verlanglijstje en staan super in een veranda. Daaronder een houten stoeren tafel van DMF trade.
Klein wit bankje van Doc 2. En heel veel mooi opgestapelde hout van mijn manlief...
Kortom. Kerst is er nu dan toch echt helemaal. Enjoy! 

Een kerstboom uit een besneeuwd bos halen in je lekkere rode stoere kersttrui dat is iets wat we allemaal het liefst zouden willen. Het liefst samen met Linus, lekker met rode snuiten en leuk zelfgebreide mutsen stappen door de verse sneeuw. 
Oke, even back to reality!
We zijn niet in Noorwegen, we hebben geen sneeuw, halen de boom niet zelf uit een bos, dragen hooguit een leuke rode kersttrui van C&A met een rendier voorop, niet zelf gebreid.
In kerst met Linus, dit jaar helaas niet op de televisie, leven ze echt naar kerst toe, ze tellen af.
Wij tellen alleen nog af, zo lijkt het, met een adventskalender van de Postcodeloterij.
Heus, die kreeg ik in de brievenbus: maak elke dag een vakje open en maak kans op E10.000!
Wat is er toch gebeurd? Is kerst nu een spel geworden van iedere dag een vakje openen en hopen dat je een prijs wint? Waar zijn thema's als wachten, verwachten, verbeelding, hoop en geluk gebleven? 
Catootje vroeg vandaag weer heel indringend net als de andere jaren:
"Mam, waarom hebben wij nog geen kerstboom? Je moet wel opschieten mam, iedereen in mijn klas heeft er al een." Vandaag terwijl ik dit schrijf is het 10 december. Van mij hoeft het nog niet. Ik bouw nog even op naar de juiste sfeer, het juiste moment en zo weet ik na jarenlange ervaring, die komt voor mij niet voor 15 december!

Wat ik wel doe:  ik koop of bestel wat eerder een boom.  Anders,  zo weet ik ook, zijn alle mooie bomen weg. 
Gelukkig wonen we vlakbij een bos met een landgoed, ze maken zaterdag chocolademelk en verkopen kerstbomen niet uit het bos maar in het bos. Ook toch heel sfeervol. Denk dat ik een rode trui aan doe...

Maar versieren en optuigen en de spulletjes van zolder halen? Daar wacht ik dan nog even mee. 
Begin volgende week is vroeg genoeg. We bouwen de spanning nog even op.
Doe je mee samen met ons, nog even uitstellen, nog even wachten? Een beetje als de Noren?
Het wordt allemaal net wat intenser en echter. Heus, probeer het eens. December duurt nog heel lang...

​Roos

Gisteren zat ik in de auto onderweg naar Ikea. Dit zouden we zaterdag al gedaan hebben, maar die dag wilde ik na de intocht van Sinterklaas maar 1 ding en dat was thuisblijven. Lekker cocoonen. Potje thee, flesje wijn.
Beetje kletsen, beetje rommelen. Niet bezig zijn met anderen. Zijn in je eigen kleine omgeving.
Thuis met manlief en meisjes, poes en hond. 
En zo kwam het dat toen ik in die auto zat richting Ikea (ondertussen was zondagavond jongste dochter met manlief door het bed heengezakt..!..  en kon geen langer uitstel plaatsvinden van de aankoop van een nieuw bed)  en luisterde  naar het NPO radio 1 programma met Abdelkader Benali.  Hij werd geïnterviewd over de aanslagen in Parijs. In plaats van grote woorden en grote daden heeft hij het over hele andere dingen als: "het klein houden, elkaar opzoeken, je verdriet delen met je geliefden. Troosten dat is iets wat je geliefden het beste kunnen, hou het daarom klein en zoek elkaar op."
Bij elkaar zijn, elkaar troosten, iets lekkers klaarmaken als een franse scharrelkip ( dat doet Abdelkader voor zijn dochtertje), elkaar vasthouden, waar kan dat beter dan thuis.
Daarom is het zo belangrijk dat je huis niet alleen met feesten en goede tijden fijn is, maar je ook omarmt en je veiligheid geeft in andere tijden. Ik hoop dat je dat net als ik afgelopen weekend gevoeld en beleefd hebt.

Home is where the heart is. 
​Roos

 
11 november is de dag, dat mijn lichtje schijnen mag. Zo zoet. Dit zingen de kinderen vanavond voor de deuren. 
St Maarten is echt een van mijn favoriete jaar thema-feesten. Het is de bedoeling dat kinderen een pompoen uithollen en daar een kaarsje in laten branden, dan een ijzerdraadje aan een stok en wandelen van deur tot deur. ( of wat natuurlijk ook kan is een mooie lampion)
Een snoepje of ander lekkers hoort erbij en zingen natuurlijk! Op school worden er allerlei liedjes ingestudeerd en de avond zelf is er een heuse bijeenkomst in het donker met wel honderd grote en kleine pompoenen vol lichtjes op een bijzondere plek hier in dorp. Het verhaal van St Maarten wordt nagespeeld door kinderen uit groep 7.  
Het is een oud verhaal van een heilige die een arme man bij de poort van de stad ontmoet. De arme man heeft het koud en heeft honger. En St Maarten scheurt zijn mantel in tweeën en geeft de arme man de helft zodat hij het niet langer koud heeft. Een heel mooi symbolisch verhaal over delen.

Dit feest, met dit verhaal erbij vind ik zoveel mooier en liever en echter dan het Amerikaanse Haloween wat steeds meer door iedereen gehouden wordt. Doodeng en agressief vol bloed en doodskoppen. Ik snap dat een spannend heksenverhaal in een schemerig bos iets fantastisch is voor kinderen, dat gaat om de beleving en om het spel, maar een hoofd vol bloed met een mes erdoorheen, ik vind het niet grappig en het is niet mijn smaak.

 
​Ook zelf gaan we altijd aan de sla met de pompoenen!  Dit jaar niet lang van te voren, maar gewoon op de dag zelf. Voor een goeie sfeer is het vaak juist goed om niet te lang van te voren met iets bezig te gaan, zo merkte ik weer vandaag. De beleving is dan intenser en groter. Dit in tegenstelling tot de Sinterklaasgekte die nu alweer op gang komt met het begin van het Sinterklaasjournaal en om maar niet te spreken van de eerste kerstboom die ik vandaag alweer signaleerde...
Dus een tip misschien voor voor volgend jaar:  Denk eens aan een oud Hollands verhaal over liefde en delen en over beleving en traditie,  over zingen en fonkelende kinderoogjes in het donker met hun lampion.