Bij het terugzien van deze foto hierboven op mijn vision board kreeg ik toch echt even de kriebels. Afgelopen winter heb ik dit plaatje uit ik denk de VT wonen geknipt en op mijn vision board geplakt. Je weet wel het bord waarmee je dat wat je graag wenst of wilt manifesteert. Ik heb er al eerder over geschreven en ook op mijn workshops komt dit onderwerp ruim aan bod. Intuïtief ga je aan het werk. Ik verzamel allerlei plaatjes en bewaar die in een speciaal mapje. 2 keer per jaar ( met oud en nieuw 31 dec en op mijn verjaardag 20 mei) maak ik een nieuw of aangepast bord en bekijk mijn plaatjes en iedere keer weer is het amazing!
Dat wat je visualiseert, dus concreet maakt, trek je naar je toe. Het universum luistert! Dat doet het overigens wel op een eigen manier. Dus een beetje oppassen met wat je vraagt...
Ik had dit plaatje opgeplakt. Wilde ik nu zo graag een hondje? of ging het om die leuke dame in korte broek met prachtige bruine benen. Of het huis met heel veel glas. Of de leuke moestuin die hier ook bijhoort en je net niet ziet. Of wilde ik gewoon het hele plaatje...
Geen idee. Maar wat gebeurt er:
Afgelopen november krijg ik de vraag of ik een week op het hondje van een vriendin wil passen. In het voorjaar vragen we het hondje zelf mee naar Zeeland. Een hondje op het strand lijkt ons zo leuk. Dol zijn we op Lotje.
En dan krijgen we de vraag of Lotje bij ons mag blijven wonen.
Het voelt alsof ze al helemaal bij ons hoort. We zijn al gewend aan uitlaatrondes, haar sprintjes achter de poezen aan, poepzakjes zijn er van plastic en handig karton, de kippen zijn van de leg, en niemand komt meer ongezien ons erf op. Kortom. Lotje is een lot uit de loterij! Be carefull for what you whish!
Dat wat je visualiseert, dus concreet maakt, trek je naar je toe. Het universum luistert! Dat doet het overigens wel op een eigen manier. Dus een beetje oppassen met wat je vraagt...
Ik had dit plaatje opgeplakt. Wilde ik nu zo graag een hondje? of ging het om die leuke dame in korte broek met prachtige bruine benen. Of het huis met heel veel glas. Of de leuke moestuin die hier ook bijhoort en je net niet ziet. Of wilde ik gewoon het hele plaatje...
Geen idee. Maar wat gebeurt er:
Afgelopen november krijg ik de vraag of ik een week op het hondje van een vriendin wil passen. In het voorjaar vragen we het hondje zelf mee naar Zeeland. Een hondje op het strand lijkt ons zo leuk. Dol zijn we op Lotje.
En dan krijgen we de vraag of Lotje bij ons mag blijven wonen.
Het voelt alsof ze al helemaal bij ons hoort. We zijn al gewend aan uitlaatrondes, haar sprintjes achter de poezen aan, poepzakjes zijn er van plastic en handig karton, de kippen zijn van de leg, en niemand komt meer ongezien ons erf op. Kortom. Lotje is een lot uit de loterij! Be carefull for what you whish!
RSS-feed