Afgelopen weekend las ik de nieuwe VT wonen. Altijd fijn als die in de bus valt.
En ik vond alles weer even leuk en inspirerend.
Dat kun je soms hebben, dat je alle artikelen en foto's leuk vind, dat wonen en inrichten ineens zo makkelijk lijkt. Dat je een huis ziet, zo simpel, zo lekker basic, hup een wit houten geschilderde vloer, een versleten bank, een oud tafeltje van de kringloop, een paar leuke kussens en klaar!
Dat je denkt, waar hebben we het eigenlijk over? Hoe simpel kan het zijn? En waarom heb ik dat dan niet?
Nu weet ik wel zo ondertussen dat alles wat simpel lijkt, eigenlijk heel knap is en heel veel oefening vergt.
Dat realiseerde ik me voor het eerst bij een tenniswedstrijd die ik zag op televisie, ik denk Wimbledon een finale, ik dacht: zo moeilijk ziet dat tennis er helemaal niet uit?!
Manlief legde even haarfijn uit hoe het werkelijk in elkaar stak: dat dat zo makkelijk lijkt, maar uiteraard helemaal niet is en je dat alleen maar bereikt door trainen, trainen en nog eens trainen.
Aha, dat was een mooi inzicht:
"Als iets er heel makkelijk en logisch uitziet, dan is er heel veel oefening aan vooraf gegaan"
Even terug naar de reportage in het woontijdschrift:
Dat eenvoudig ogende huis, waarvan je denkt: waarom heb ik dat niet?, betreft meestal een huis in Australië, dicht bij de kust, met mooie grote ramen die de zeelucht naar binnen laten waaien.
Met eenvoudige binnenluiken... of wit wapperende gordijnen. Uiteraard een houtkachel en een heerlijk vintage kleed ervoor. De keuken is simpel en stoer. De slaapkamer basic en wit. Alle accessoires, ja werkelijk alle!, komen prachtig uit met dit licht en deze simplicity, Een schelp, een houten bakje aan de muur, een compleet surfboard in de hoek van de kamer, Het is allemaal even leuk. Buiten schijnt de zon, de tuin is weelderig te noemen, vrienden komen iedere avond eten en o ja, de eigenaresse heeft een eigen woonlabel....
Ahhhhhhhh!!! Eigenlijk kan je het niet uitstaan! maar:
Waarom vinden we zo'n reportage nu zo heerlijk te lezen?
Waarom vinden we zo' n houten huis ver weg in Australië, met een eeuwig vakantiegevoel nu zo lekker?
en waarom maken we zelf niet zoiets? Zo lekker urban, zonder conventies of pretenties.
Nou, simpelweg, omdat het best moeilijk is!!
Simpelweg omdat het tijd en aandacht en oefening vraagt een huis goed in te richten.
Omdat je nou eenmaal niet altijd in balans bent en zin hebt om met je interieur bezig te zijn.
Simpelweg ook omdat het niet altijd vakantie is en wij ook herfst en winters kennen. WAKE UP!
En omdat de meeste mensen niet in een urban house wonen aan de oceaan...
Maar ook een klein beetje ....omdat we vaak bang zijn ons hart te volgen en gewoon te doen!
Gewoon doen waarvan je denkt dat het heel leuk zal staan in je huis.
Een hele ander look, een vakantiegevoel, vrolijke kleuren, lichtere meubels, dat alles maakt wel heel veel mogelijk. Het hoeft niet zwaar te zijn, je kunt zelf ook creëren , op zijn Hollands, met je eigen nuchterheid.
Door veel oefenen, wordt je steeds beter, blijven experimenteren, blijven lezen en plaatjes verzamelen om zo je eigen stijl en identiteit te verzamelen.
En tot die tijd, bewaar ik het nummer met de binnenhuisreportage uit Australië.
De eigenaresse verhuurt het huis in de zomer via Airbnb en ooit als we gaan...
dan heb ik in ieder geval het adres!
Enjoy summer!
Roos
En ik vond alles weer even leuk en inspirerend.
Dat kun je soms hebben, dat je alle artikelen en foto's leuk vind, dat wonen en inrichten ineens zo makkelijk lijkt. Dat je een huis ziet, zo simpel, zo lekker basic, hup een wit houten geschilderde vloer, een versleten bank, een oud tafeltje van de kringloop, een paar leuke kussens en klaar!
Dat je denkt, waar hebben we het eigenlijk over? Hoe simpel kan het zijn? En waarom heb ik dat dan niet?
Nu weet ik wel zo ondertussen dat alles wat simpel lijkt, eigenlijk heel knap is en heel veel oefening vergt.
Dat realiseerde ik me voor het eerst bij een tenniswedstrijd die ik zag op televisie, ik denk Wimbledon een finale, ik dacht: zo moeilijk ziet dat tennis er helemaal niet uit?!
Manlief legde even haarfijn uit hoe het werkelijk in elkaar stak: dat dat zo makkelijk lijkt, maar uiteraard helemaal niet is en je dat alleen maar bereikt door trainen, trainen en nog eens trainen.
Aha, dat was een mooi inzicht:
"Als iets er heel makkelijk en logisch uitziet, dan is er heel veel oefening aan vooraf gegaan"
Even terug naar de reportage in het woontijdschrift:
Dat eenvoudig ogende huis, waarvan je denkt: waarom heb ik dat niet?, betreft meestal een huis in Australië, dicht bij de kust, met mooie grote ramen die de zeelucht naar binnen laten waaien.
Met eenvoudige binnenluiken... of wit wapperende gordijnen. Uiteraard een houtkachel en een heerlijk vintage kleed ervoor. De keuken is simpel en stoer. De slaapkamer basic en wit. Alle accessoires, ja werkelijk alle!, komen prachtig uit met dit licht en deze simplicity, Een schelp, een houten bakje aan de muur, een compleet surfboard in de hoek van de kamer, Het is allemaal even leuk. Buiten schijnt de zon, de tuin is weelderig te noemen, vrienden komen iedere avond eten en o ja, de eigenaresse heeft een eigen woonlabel....
Ahhhhhhhh!!! Eigenlijk kan je het niet uitstaan! maar:
Waarom vinden we zo'n reportage nu zo heerlijk te lezen?
Waarom vinden we zo' n houten huis ver weg in Australië, met een eeuwig vakantiegevoel nu zo lekker?
en waarom maken we zelf niet zoiets? Zo lekker urban, zonder conventies of pretenties.
Nou, simpelweg, omdat het best moeilijk is!!
Simpelweg omdat het tijd en aandacht en oefening vraagt een huis goed in te richten.
Omdat je nou eenmaal niet altijd in balans bent en zin hebt om met je interieur bezig te zijn.
Simpelweg ook omdat het niet altijd vakantie is en wij ook herfst en winters kennen. WAKE UP!
En omdat de meeste mensen niet in een urban house wonen aan de oceaan...
Maar ook een klein beetje ....omdat we vaak bang zijn ons hart te volgen en gewoon te doen!
Gewoon doen waarvan je denkt dat het heel leuk zal staan in je huis.
Een hele ander look, een vakantiegevoel, vrolijke kleuren, lichtere meubels, dat alles maakt wel heel veel mogelijk. Het hoeft niet zwaar te zijn, je kunt zelf ook creëren , op zijn Hollands, met je eigen nuchterheid.
Door veel oefenen, wordt je steeds beter, blijven experimenteren, blijven lezen en plaatjes verzamelen om zo je eigen stijl en identiteit te verzamelen.
En tot die tijd, bewaar ik het nummer met de binnenhuisreportage uit Australië.
De eigenaresse verhuurt het huis in de zomer via Airbnb en ooit als we gaan...
dan heb ik in ieder geval het adres!
Enjoy summer!
Roos
RSS-feed
