Afgelopen week las ik een leuke column van Aaf (Brandt Corstius) in de Volkskrant. Het ging over opruimen.
Ze was helemaal geïnspireerd geraakt door de Japanse Marie Kondo.
Precies op tijd voor de voorjaars-schoonmaak ontdekte Aaf de Japanse opruimgoeroe Marie Kondo, en belandde ze 'in de tunnel waarin je alleen nog maar opruimt'.
Wat een titel: The life-changing magic of tidying up. Dus je leven verandert als je opruimt! En het is nog magisch ook! Dat leerde ik al eerder van feng shui. Dat waar je huis of een kamer op orde is, dat vertaalt zich naar een persoonlijk positief stuk in je leven. Dat waar rommel is , stagneert juist energie, en dat kan een heldere blik vertroebelen op bepaalde aspecten in je leven. Kortom: werk aan de winkel!
En zo denkt de Japanese ook. Ze gaat alleen nog veel verder dan andere clear the clutter goeroes.
Ze zegt gewoon : heb minder spullen: wat je niet hebt, hoef je ook niet op te ruimen. De minimalistische denkwijze. Lekker Japans en helemaal Zen.
Het belangrijkste aan de doctrine van Kondo is dat je niet kamer voor kamer moet opruimen, of plank voor plank, of tien minuutjes met een eierwekker; dat zijn tijdelijke oplossingen. Je mag van haar eerst alleen maar spullen weggooien en zo ruimte maken in je huis. Na het massale weggooien, moet je de overgebleven spullen een vaste plek geven. Dit proces, schat zij in, duurt ongeveer een half jaar.
Je kunt bij het makkelijkste beginnen, je kledingkast ( en die van je man en de kinderen natuurlijk ook) en daarna je boekenkast. Pas daarna volgen moeilijkere projecten als foto's en brieven....ai...
Zonder de hulp van Kondo, immers ik weet pas sinds vorige week dankzij Aaf , van haar bestaan,
( Heb natuurlijk al wel haar boek besteld! ) heb ik de afgelopen maanden ook kasten opgeruimd. Toevallig!
Ik ben begonnen met mijn kledingkast. Vrij rigoureus. Miskopen weggeven of op marktplaats verkopen. Ja zelfs met het prijskaartje er nog aan! Miskopen wil ik nooit meer doen! Wel bewuster en minder kopen. Oudere spullen in de zak voor het goeie doel. Mijn kast is wat leeg, maar aan de knaapjes alleen nog maar fijne spullen die bij mij passen.
Ik moet zeggen: een heerlijk gevoel. Niet teveel en wat je hebt is goed en fijn en wat er nog te wensen overblijft wordt opeens heel erg duidelijk. Daar ga je dan weer rustig over nadenken, sparen en pas kopen bij het echt goeie gevoel! Hiermee groeit je identiteit en bewustzijn. Heus het werkt!
Daarna was bij ons afgelopen maand de boekenkast aan de beurt. Wij hebben zo'n mooie grote tot aan het plafond en hij was volgeslibt met cadeautjes, aandenkens aan mooie reizen, antiquariaat vondsten etc.
Wij komen nog uit het pre-digitale tijdperk en zijn opgevoed met literatuur. Boeken hebben is een rijk bezit, althans dat dacht ik totdat ik Marie Kondo las... Boeken: Ik citeer:
Boeken bestaan hoofdzakelijk uit papier, velletjes papier met letters erop die bij elkaar zijn gebonden. Het doel is dat ze gelezen worden, dat ze informatie overdragen aan de lezer. (...) Dat ze op de boekenplanken staan, heeft geen nut.'
Maar wat nu als je het hier totaal niet mee eens bent? Moeten alle boeken echt weg? Is minimalisme en de E-reader het enige dat ons nog redt? Het gevoel bij een boek, de omslag, de letters, is dat inderdaad ballast en ouderwets?
Mijn man, een 4 hout, is het hier niet mee eens. Hij is van de categorie: "toon mij uw boekenkast en ik zal zeggen wie u bent" Het liefst timmert hij alle wanden vol met boekenkasten. Dat lijkt mij dan weer overdreven...
Wel hebben we de hele kast uitgeruimd, gesopt, immers wat een stof!, en per boek gesorteerd en geresoneerd.
Resoneren, dat is een soort modern voelen. Zo van: past het bij mij, even voelen, Yes, dan houden, No, dan weggeven. Ik voel een soort trilling als iets bij mij past....
Marie Kondo noemt dat Sparking. Bij elk object zou je je moeten afvragen: Does it spark Joy? Oftewel wordt ik hier gelukkig van? Zo gaat Aaf ook haar boekenkast te lijf. Sparks dit nog joy, or not? Leuk!
Ik moet weer zeggen: het helpt. Heerlijk onze opgeruimde boekenkast. 4 volle dozen staan klaar voor de tweedehands winkel om weg te geven.
Dus:
De voorjaarsschoonmaak is begonnen!
Handjes uit de mouwen!
Waar wordt jij gelukkig van?
Hieronder de 10 tips van Marie Kondo, een beetje gerelativeerd door mij met Hollandse nuchterheid.
Immers Japanners zijn lekker Zen , Wij houden ook van Gezennig. Eh ik bedoel Gezellig! Overhaast niks, stap voor stap.
Enjoy Sparking!
Roos
Kondo's promise is about more than just stuff. It's about intentionality and mindfulness, with a sprinkling of Zen philosophy. That's why I fell
Ze was helemaal geïnspireerd geraakt door de Japanse Marie Kondo.
Precies op tijd voor de voorjaars-schoonmaak ontdekte Aaf de Japanse opruimgoeroe Marie Kondo, en belandde ze 'in de tunnel waarin je alleen nog maar opruimt'.
Wat een titel: The life-changing magic of tidying up. Dus je leven verandert als je opruimt! En het is nog magisch ook! Dat leerde ik al eerder van feng shui. Dat waar je huis of een kamer op orde is, dat vertaalt zich naar een persoonlijk positief stuk in je leven. Dat waar rommel is , stagneert juist energie, en dat kan een heldere blik vertroebelen op bepaalde aspecten in je leven. Kortom: werk aan de winkel!
En zo denkt de Japanese ook. Ze gaat alleen nog veel verder dan andere clear the clutter goeroes.
Ze zegt gewoon : heb minder spullen: wat je niet hebt, hoef je ook niet op te ruimen. De minimalistische denkwijze. Lekker Japans en helemaal Zen.
Het belangrijkste aan de doctrine van Kondo is dat je niet kamer voor kamer moet opruimen, of plank voor plank, of tien minuutjes met een eierwekker; dat zijn tijdelijke oplossingen. Je mag van haar eerst alleen maar spullen weggooien en zo ruimte maken in je huis. Na het massale weggooien, moet je de overgebleven spullen een vaste plek geven. Dit proces, schat zij in, duurt ongeveer een half jaar.
Je kunt bij het makkelijkste beginnen, je kledingkast ( en die van je man en de kinderen natuurlijk ook) en daarna je boekenkast. Pas daarna volgen moeilijkere projecten als foto's en brieven....ai...
Zonder de hulp van Kondo, immers ik weet pas sinds vorige week dankzij Aaf , van haar bestaan,
( Heb natuurlijk al wel haar boek besteld! ) heb ik de afgelopen maanden ook kasten opgeruimd. Toevallig!
Ik ben begonnen met mijn kledingkast. Vrij rigoureus. Miskopen weggeven of op marktplaats verkopen. Ja zelfs met het prijskaartje er nog aan! Miskopen wil ik nooit meer doen! Wel bewuster en minder kopen. Oudere spullen in de zak voor het goeie doel. Mijn kast is wat leeg, maar aan de knaapjes alleen nog maar fijne spullen die bij mij passen.
Ik moet zeggen: een heerlijk gevoel. Niet teveel en wat je hebt is goed en fijn en wat er nog te wensen overblijft wordt opeens heel erg duidelijk. Daar ga je dan weer rustig over nadenken, sparen en pas kopen bij het echt goeie gevoel! Hiermee groeit je identiteit en bewustzijn. Heus het werkt!
Daarna was bij ons afgelopen maand de boekenkast aan de beurt. Wij hebben zo'n mooie grote tot aan het plafond en hij was volgeslibt met cadeautjes, aandenkens aan mooie reizen, antiquariaat vondsten etc.
Wij komen nog uit het pre-digitale tijdperk en zijn opgevoed met literatuur. Boeken hebben is een rijk bezit, althans dat dacht ik totdat ik Marie Kondo las... Boeken: Ik citeer:
Boeken bestaan hoofdzakelijk uit papier, velletjes papier met letters erop die bij elkaar zijn gebonden. Het doel is dat ze gelezen worden, dat ze informatie overdragen aan de lezer. (...) Dat ze op de boekenplanken staan, heeft geen nut.'
Maar wat nu als je het hier totaal niet mee eens bent? Moeten alle boeken echt weg? Is minimalisme en de E-reader het enige dat ons nog redt? Het gevoel bij een boek, de omslag, de letters, is dat inderdaad ballast en ouderwets?
Mijn man, een 4 hout, is het hier niet mee eens. Hij is van de categorie: "toon mij uw boekenkast en ik zal zeggen wie u bent" Het liefst timmert hij alle wanden vol met boekenkasten. Dat lijkt mij dan weer overdreven...
Wel hebben we de hele kast uitgeruimd, gesopt, immers wat een stof!, en per boek gesorteerd en geresoneerd.
Resoneren, dat is een soort modern voelen. Zo van: past het bij mij, even voelen, Yes, dan houden, No, dan weggeven. Ik voel een soort trilling als iets bij mij past....
Marie Kondo noemt dat Sparking. Bij elk object zou je je moeten afvragen: Does it spark Joy? Oftewel wordt ik hier gelukkig van? Zo gaat Aaf ook haar boekenkast te lijf. Sparks dit nog joy, or not? Leuk!
Ik moet weer zeggen: het helpt. Heerlijk onze opgeruimde boekenkast. 4 volle dozen staan klaar voor de tweedehands winkel om weg te geven.
Dus:
De voorjaarsschoonmaak is begonnen!
Handjes uit de mouwen!
Waar wordt jij gelukkig van?
Hieronder de 10 tips van Marie Kondo, een beetje gerelativeerd door mij met Hollandse nuchterheid.
Immers Japanners zijn lekker Zen , Wij houden ook van Gezennig. Eh ik bedoel Gezellig! Overhaast niks, stap voor stap.
Enjoy Sparking!
Roos
- Sort by category, not location. I used to go through one room at a time. One weekend I'd tackle my bedroom. The next weekend, the basement. According to Kondo, this is a fatal mistake. To truly see what you have, you must gather every single item in a particular category in one place, then consider them all side by side. (One friend who read The Life-Changing Magic of Tidying Up went through his shed, basement, and garage and realized he had . . . drumroll, please . . . 15 hammers
- Pick up each item and ask yourself, "Does it spark joy?" Actually hold each item in your hands and consider it anew. Then ask yourself if it brings you joy. If it gives you a thrill as you hold it, keep it. But if it doesn't, that's all you need to know: throw it in the donate pile. Seriously, try this—it's eerily accurate.
- Don't downgrade clothes to loungewear. If you have clothes you know you'll never wear outside, don't let them pile up as loungewear. I had an old sweat-stained t-shirt that I would wear on the weekends. But it became a barrier to going out, because in order to do an errand or see a friend, I would have to change into something less embarrassing. So I would just stay home. When I freed myself of this t-shirt, in a way, I was saying "yes" to life.
- For unread books, "sometime" means "never." There is a small window of time to read a book after you purchase it. Once that window closes, and it has gathered dust for a while, your chances of reading it are slim to none. And forget about rereading books you liked. How many books have you actually read a second time? Donate that unneeded book to someone who will get a thrill when they pick it up, and spend your time on the one book you're excited to read right now.
- Recycle those piles of papers. Kondo's rule of thumb for papers is "discard everything." According to her, papers will never inspire joy. Old lecture materials? Recycle them—you got what you needed from the experience of attending the talk. Credit card statements? Check them for errant charges, then into the shredder they go. Kondo reveals that her clients who had the hardest time getting rid of papers were a lawyer couple. Their refrain: "What if this document is needed in court?" They finally got rid of almost all their papers, and guess what? They're fine.
- Don't keep gifts out of guilt. Admit it: you've gotten gifts you don't like. The point of a gift is to express someone's feelings. After the joy of the gift-giving moment is through, you can donate the gift without guilt; it has served its purpose In my experience, people don't notice when their gift is missing from your house; they notice that one gift that you kept and love to display.
- Recycle electronics packaging. As soon as you get your new cell phone or iPod out of its packaging, recycle both the box and the manual. You can always get answers to any questions online. All of Kondo's clients have recycled these, and according to her, not one has ever been inconvenienced.
- Rid yourself of komono. This is the Japanese word for "miscellaneous items." Spare buttons, unidentified cords, free novelty goods . . . the list goes on and on. Clear 'em out and make space for the things you truly love.
- Declutter photos and mementos. You don't need to keep all those old birthday cards and blurry photos of European architecture. Kondo promises that if you take out each photo from your album and ask yourself if it inspires joy, you'll end up with only about 5 photos per day of every trip. They will be the photos that best bring back the joy of that time. Let the rest go. Ditto with old birthday cards and love letters. Their time in the sun has passed. Repeat Kondo's mantra: "Cherish who you are now."
- Storage experts are hoarders. Beware focusing on clever storage solutions before you've gone through every item in your house. Many storage experts focus on stuffing as many things as they can into your closet, without stopping to examine whether they bring joy. Don't make that fatal mistake.
Kondo's promise is about more than just stuff. It's about intentionality and mindfulness, with a sprinkling of Zen philosophy. That's why I fell
RSS-feed
